Dag 12 geen programma / in de middag naar “Bergisel Skisprung Stadion’

Na een heerlijke rustige ochtend (roodborstjes “Gerard en Annie” gevoerd) en even een wandeling over de camping. Wat een voorzieningen, kijk de foto’s. Na een lekker broodje vertrokken we richting het “Bergisel Stadion”. Ligt op nog geen 6 km van de camping, net boven het centrum van Innsbruck. Kaartje gekocht om met de lift naar boven te kunnen, en ons verbaasd over de steilte van het afspringen en daarna de landingsbaan. Boven was een mooi panorama restaurant, vanwaar je een prachtig uitzicht had over Innsbruck vooral nu de zon er zo prachtig op scheen. We hebben alles goed bekeken, zijn in het stadion afgedaald en foto’s gemaakt. Deze springschans is onderdeel van de “Vierschanzen-toernooi” rond de kerst. Wat goed te zien was is dat de springers na de landing een stuk omhoog gaan, om de snelheid na de landing te verminderen. Het schans record  staat sinds 2015 op 138 meter. Tijdens het fotograferen heb ik blijkbaar ergens mijn telefoon laten liggen (dat wist ik op dat moment nog niet). Toen we alweer op weg naar beneden waren, de uitgang uit, miste ik ineens mijn telefoon. NEE HÈ, niet weer wat kwijt!!!!??? 😱 Gelukkig waren we nog niet ver, dus ik liep snel terug naar de ingang. Onderweg hield een man mij aan en riep iets van “Handy” hab ich bei der Kasse abgegeben”.  Je ziet, ook in Innsbruck word ik overal direct herkend. “Ich sah ihr Foto” auf das Handy”.  Snel bij de kassa gevraagd en jawel hoor, telefoon was keurig afgegeven. Hoe komt het toch dat ik altijd alles weer terug vind? Ik zal het jullie uitleggen. Steeds wanneer ik ergens suiker op doe, bijvoorbeeld op een croissant, of in de koffie of thee, of op de aardbeien, mors ik expres suiker. Ik doe dat echt bewust, want ik heb gehoord dat dat geluk brengt. En…. Ik geloof er in. Wanneer ik bij jullie op visite ben geweest en je hebt geen zoetjes of stevia in huis, vraag ik om suiker. Je zult dus altijd suiker vinden waar ik heb gezeten. 😛  OH ja, nog een ontdekking, uit een van mijn eerdere verhalen ging het over Andreas Hofer, de meest bekende en geliefde Tiroler. Ik wist toen niet waarom, maar Andreas Hofer was “oberkommandant der Tiroler in den freiheitskämpfen in 1809”  Hij heeft een geweldig standbeeld dichtbij de springschans.

In de middag weer lekker richting Innsbruck gezoefd, parkeergarage en vervolgens naar onze geliefde “Altstadt”  Daar hoef ik eigenlijk niets meer over te vertellen. Mooie terrasjes, authentieke Oostenrijkse gerechten, uitzicht op mooie gebouwen en de bergen.  Ineens een vliegtuig dat over de “Innenstadt” vliegt om tussen de bergen te landen. Tevens is er nog volop ‘leven in de stad’, ook al is het half 8 ‘s avonds. Op weg naar de auto zagen we nog een ‘type zwerver’ speelde heel mooi accordeon. (Ik vond wel dat hij beter dan mij speelde 😜) wat geld gegeven, zoals een echte ‘zwerver-vriend’ dat betaamt. Nu weer terug in ons “Tiny huisje”. En dat begint al echt als ‘thuis komen’ te voelen. Zo, dat was het voor vandaag, morgen weer een nieuwe we gaan dan nog een keer weer de bergen in, onze kuitspieren zijn redelijk hersteld dus…tot de volgende. (NB kijk vooral de foto’s)