Vrijdag, Begin week 2 “dwars door Frankrijk.” via Mont Saint Michel naar CARNAC (Zuid Bretagne)

Vandaag hebben we een behoorlijke rit  (420 km)  gemaakt Vanaf Honfleur naar de bestemming Carnac,  gelegen in het zuiden van Bretagne. Ze noemen het hier ook wel de ‘Cote d’Azur’ van Bretagne. 

We vertrokken vanochtend rond 10:00 uur vanaf onze Airbnb in Equemauville. Ik wilde graag via de route National, dus kwamen we langs en door veel kleine dorpjes. Dat leek mij leuk en dat is ons tot nu toe ook goed bevallen. Maar, er is altijd wel wat aan de hand, een tankstation midden in het dorp waar een file tot op de straat staat, waar wij en vele andere auto’s moeilijk langskomen (mini file) , of werkzaamheden aan de weg, waardoor je zeker 10 minuten kwijt bent, voordat je weer enigszins op pad bent. Ik zat me al een beetje op te fokken dat we veel tijdverlies zouden oplopen. Gelukkig zat Hedi naast mij, “Bonne, we hebben alle tijd, dus geen gestress”. Heed had natuurlijk gelijk, maar ik was vertrokken met een soort van ‘schema’  in mijn hoofd. om 09:30 uur vertrekken / om 12:00 uur in Mont Saint Michel / om 17:00 uur aankomst in Carnac| Nou, dat schema moest ik door al het oponthoud, al heel snel loslaten.  Maar…. Gelukkig  er bleek een mogelijkheid om toch via de A13 wat tijd terug te winnen. Dus uiteindelijk heb ik de  snelweg gepakt en tegen 12:30 uur kwamen we aan bij Mont Saint Michel. Een half uur achter op het schema.

Mont Saint Michel  is een klein rotsachtig getijden eiland in Normandië. Het eiland ligt ongeveer 1 km uit de kust bij de plaats Avranches. Bij vloed is het eiland tegenwoordig  bereikbaar via een voetbrug. Dat was vroeger wel anders, dan stroomde alles onder. De voetbrug hebben wij vandaag ook gelopen, zo’n 3 en een halve kilometer. Je kon ook met een shuttle bus, maar dat was onze eer te na, gewoon wandele!  Mont Saint Michel is uitgeroepen tot werelderfgoed door de Unesco. (Zie de mooie foto’s die Hedi heeft gemaakt)  Als je bij de poort van Mont Saint Michel bent aangekomen, kun je via een trap naar binnen en is het net of je zo de 17e /18e eeuw binnenstapt. Een compleet dorp met natuurlijk heel veel winkeltjes voor toeristen. Hedi ontdekte in een van de winkeltjes het schilderij “de Kus” van Gustaf Klint, op een doek. Hedi heeft dat schilderij zelf ook gemaakt via nummers schilderen. Ze was niet bij dat doek weg te slaan. Ze zat te wachten op mijn: “doe maar schatje, als jij het leuk vindt moet je het kopen”. Maar dat signaal gaf ik niet af, en zo bleef het doek mooi hangen op Mont Saint Michel. (Een flinke besparing op ons vakantie budget) 

We vertrokken tegen 14:30 uur richting Carnac, onze volgende bestemming. Voordat we in de auto stapten was er een behoorlijk onweer hoorbaar, en de lucht iets verder op was helemaal donker. En inderdaad, onderweg kregen we een beste onweersbui over ons heen. Opvallend was wel hoe dichter we in de buurt van Carnac kwamen, er steeds meer zon tussen de wolken door scheen, en op het laatst hadden we weer een stralende blauwe lucht. Tegen 17:00 uur kwamen we aan bij het appartement.  (Helemaal volgens schema!) We werden verwelkomd door Caroline en haar man. Alleraardigste mensen die ons heel gastvrij verwelkomden. We kregen een uitleg over het appartement, en over de vele wetenswaardigheden in de buurt. Uitgebreider zou het volgens mij niet kunnen. Ik had het idee dat ik de hele omgeving al kende, terwijl ik hier nog nooit was geweest. Waar de mooiste strandjes waren, waar het speciale toeristen treintje vertrok, waar we fietsen konden huren, het hield niet op. Daarbij gebruikte haar man zijn telefoon en liet via Google zien waar nog meer mooie plaatsjes waren. ….. uiteindelijk kon ik nog net voorkomen dat hij alle folders persoonlijk ging voorlezen. Heel hulpvaardig, tot het moment dat je bedenkt, hou nu maar op, we verkennen zelf de omgeving verder wel. 😩

Maar 1 ding moet gezegd, het appartement is wat gedateerd, maar wel een mooie  tv en verder is er van alles, Nadat we afscheid had genomen, moesten we onze spullen naar boven (ons appartement is op de 2e etage)  brengen. Terwijl we daar mee bezig waren ontmoette ik een man In het halletje, waar onze auto geparkeerd stond. Hij  gebruikte een stok waar hij mee over de grond schoof, ik zag het gelijk, hij was blind.   “Bonjour” zei hij tegen mij, en stak zijn hand naar mij uit. Ik was even uit het veld geslagen, maar begon maar wat in het Frans terug te praten. Dat we uit Nederland kwamen en de komende dagen in het appartement op etage 2 zouden doorbrengen enz. Zijn uitgestoken hand vergat ik in het begin vast te pakken, maar blijkbaar stond hij er op dat ik hem een hand zou geven. Dat maar gedaan en wel vreemd om met iemand te praten die je niet kent, maar waar je ook geen oogcontact mee hebt.  Nu ja, wanneer ik hem weer tegen kom zal hij vast mijn stem herkennen. 

Nadat alles was uitgepakt, op de plaats gezet zijn we naar het strand gewandeld, dat op zo’n 5 minuten van ons appartement begint. Daar een terrasje opgezocht en ons welverdiende biertje gedronken, het was ondertussen al half 7. Rond half 8 zijn we een leuk restaurant binnen gelopen en hebben daar lekker gegeten. Het leuke was dat er dicht bij waar wij zaten allerlei cocktails werden gemaakt. Morgen gaan we daar zeker een cocktailtje proberen, maar nu eerst lekker slapen en morgen gezond weer op. Groetjes en dikke kus van 👧en👨‍🍳 (😉)