Royan, een hele goede reis, een hele slechte ‘landing’ in Boulevard de la Falaise in Vaux sur Mer

Maandag 5 september - 2022

Vanochtend ‘vroeg uit de veren’ kwart over 7, om alvast een begin te maken met het inpakken. Om half 10 kwam Caroline, onze verhuurster voor de sleuteloverdracht. Het bleek dat wij al na zo’n 40 minuten alles ‘pakklaar’ hadden staan. Het weer in Carnac was niet best, een miezer regen, dus we hadden wel zoiets van, we gaan zuidelijker, om in het betere weer te blijven. ☀️ Nadat we alles in de auto hadden geladen hadden we nog tijd genoeg om te ontbijten in het dorp bij de boulanger. Dus in de auto, naar de hoofdstraat en een lekker ontbijtje (croissant, half stokbrood met marmelade, klein flesje jus d’orange, en een sterke koffie) helemaal lekker. Geserveerd door een struise Brusselse bakkers assistente, super spontane dame.   Nadat we het ontbijt op hadden, terug naar het appartement en daar was om klokslag half 10 Caroline om ons ‘uit te checken’.  Caroline is echt een heel lief mens, praatte 100-uit in het Frans en ik probeerde haar zo goed mogelijk te volgen. Dat er enige spraakverwarring ontstond was duidelijk. Soms keek Caroline me vragend aan, dan weer bevestigend en ik wist echt niet of ik de vraag had begrepen, laat staan het juiste antwoord had gegeven. ☺️ Maar goed, we kwamen er samen goed uit en er was zeker sprake van wederzijdse sympathie. Nadat we uitgebreid werden gegroet, verlieten wij het appartement, op weg naar de volgende bestemming, richting Saint Nazareth, langs Nantes en dan richting La Rochelle en via D733 naar Royan. 

De reis verliep heel voorspoedig,  we vertrokken tegen kwart voor 10 met regen uit Carnac, om langzaam in de zon en hogere temperaturen te geraken. Zo’n 350 km zuidelijker kwamen we tegen kwart over 2 aan bij de Boulevard de Falaise, 29 graden en volop zon. Ik dacht, mooi zo eindbestemming voor vandaag, maar o jee, ik wist niet welke tegenslag er nog voor ons in het verschiet lag. De Airbnb hostesse, Helene, had me keurig voorgelicht en me ook haar telefoon nummer gegeven, voor het geval dat…. Hedi en ik dachten dat we bij het juiste huisje stonden, er stond immers 1 op het nummerbord. (Later bleek het 145/1 te zijn) Ik: ”hier moet het gewoon zijn, laten we de auto op de oprit van dit huis zetten en even kijken.”  Instructie was: ‘Om bij het appartement te komen moet je om het zwembad heen, zonder naar het terras te gaan!! Boven aan de trap staat een sleutelkastje: code 1975. De flat is van jou!”   Je kunt me bellen. (+ telefoon nummer) En hoe we ook zochten, er was geen zwembad om omheen te lopen, en geen trap. Moet ze niet zeggen dat dat er is, het is er niet. De tijd tikte lekker weg, het werd al tegen 3 uur en nog steeds hadden we het appartement niet gevonden. Als ‘reisleider’ voelde ik een enorme dip opkomen, en dat weten jullie lezers wel, dan is Possie niet op zijn best.  Gelukkig bleef Hedi wijselijk rustig en liet mij even in mijn sop gaar koken. Ik belde Helene, kreeg ik ene Arno aan de lijn, bleek haar man te zijn, maar die zat op zijn werk en kon ook niet veel tijd vrij maken om ons verder te helpen. Overigens was hij heel erg aardig hoor, maar ja, je kent mijn stopwoordje, “Een koe is ook aardig”.  

Uiteindelijk, kregen we onze inschattingsfout in de gaten, we moesten veel veel verder doorrijden en dan via een lus de Boulevard de La Falaise in. Daar heb ik Helene opnieuw gebeld en kreeg ik haar na tig keer een Franse voicemail, uiteindelijk aan de telefoon. Via een rechtstreekse telefoonverbinding kreeg ik instructies in half gebroken Engels / half Frans maar, we waren er!! De auto hadden we in de zoektocht ondertussen op een halve parkeerplaats, tegen een zebrapad aan geparkeerd. Hopelijk kregen we geen boete. Toen we de sleutel eindelijk uit een sleutelkastje konden pakken (met een code, 1975 jawel) konden we het appartement in. Een prachtig oud Frans huis, midden aan een drukke boulevard en op 50 meter het strand. Bij het strand werd er druk gespeeld: “jeu de boules” op meerdere speciaal aangelegde “Boules-banen”.  Ik vind dat we een prachtige locatie hebben voor de komende 3 nachten, en nog veel om te ontdekken. Nu eerst op zoek naar een restaurantje, en dan nog even langs het strand voordat we gaan slapen. Groetjes en dikke kus, 🧑🏻‍🦰 en 👨‍✈️(Ik ben weer helemaal zen) 😉