Dag 7 actieve dag Tegelbergbahn naar boven en te voet naar beneden

Goedenavond zeg, wat een actieve dag hebben wij vandaag gehad. Vanmorgen eerst een voortreffelijk en uitgebreid Duits ontbijt buffet. Daarna alles ingepakt en naar de Tegelbergbahn in Schwangau. Op ongeveer 8 km van Füssen. Je kunt daar vanaf het dalstation tot 1780 meter naar boven. Wij vroegen ons af, zullen we een heen en terug ticket nemen of zullen we alleen naar boven en dan terug naar beneden wandelen? Volgens de dame die de kaartjes verkocht was het een behoorlijk pittige afdaling, maar we kochten alleen een kaartje naar boven. Het weer was vrij mistig beneden, dus we pakten extra jasjes mee. Op de tocht naar boven zagen we veel wolken, maar op een gegeven moment kwamen we ‘boven de wolken’ en was het heel helder weer, de zon scheen volop. Dat leverde mooie foto’s op met prachtige vergezichten op de  alpen. Boven aangekomen bleek dat dit ook de startplaats was van de ‘paragliding’, angstaanjagend om te bedenken dat ze met een parachute boven zich, van de helling aflopen en dan zwevend boven het dal  verder gaan. Op het moment dat wij boven waren werd er nog niet gevlogen vanwege het dikke wolken pak. 

We besloten om afdaling 2 te nemen, die duurde in totaal zo’n 2 en een half uur, met na ongeveer een uur een mogelijke stop bij de “Rohrkopfhütte”. Het was geweldig om zo af te dalen op behoorlijke stijle paden, waarvan de meesten bestonden uit rotsblokken, steen en geïmproviseerde trappen. Het was prachtig, maar toch ook wel pittig, op de hele  stijle stukken was het uitkijken geblazen door de aanwezige kiezelstenen gleed je soms wel effe weg. Maar het was een super ervaring, vooral ook omdat we steeds de bellen van de bergkoeien hoorden. Het geluid werd steeds sterker en na ongeveer 1 uur waren we bij de “Rohrkopfhütte”. `daar lekker een Paulaner gedronken, en Hedi wilde graag een “Kaiserschmarren” proberen. (Licht gekarameliseerde pannenkoeken die in grove stukken worden gesneden, verder wordt poedersuiker, rozijnen en een pruimencompote toegevoegd. Ook nog een schaaltje met vanillesaus erbij om over het gerecht te scheppen. Het was heerlijk!!) NA ongeveer een uur begonnen we aan de 2e etappe, nog anderhalf uur naar beneden dalen. Onderweg passeerden ons Oostenrijkers die naar boven liepen en mountainbikers. Het was een pittig stuk we begonnen onze voeten wel  te voelen en ook de kuiten en bovenbenen. Echte klimschoenen hadden we niet aan, we deden het op onze sneakers, dus we hebben het wel wat onderschat. Onderaan bij de Tegelbergbahn hebben we even gezeten om op adem te komen, wat te drinken en een droog shirtje aan, want we zweetten behoorlijk. 

We zijn nog naar schloss Neuschwanstein gereden (10 minuten daar vandaan) maar  we zagen het niet zitten om hier de auto te parkeren en weer een stuk naar boven te lopen. Dus toen zijn we richting Oberstaufen gereden, hier dicht in de buurt naar onze Airbnb in Stiefenhofen / Genhofen. Het was een hele mooie rit, met uitzicht op prachtige grote Bayerische boerderijen en koeien die in de weides aan het grazen waren, met de zon erbij.  De Airbnb is eigendom van Uta, een hele vrolijke Duitse dame. Daarmee had ik contact gehad via de app en ze kwam nog even langs om verder kennis te maken.  Ondertussen had ik al geappt met Jan Roetgering, omdat ik wist dat Jan bij de “Viehabtrieb” feesten was, samen met 8 andere mannen. Jan appte dat hij al ‘dik’  vanaf vanochtend 11/12 uur alleen maar champagne en af en toe een glas water er tussendoor. We hebben afgesproken dat we elkaar zouden treffen op het terras bij de kerk in Oberstaufen. En ja hoor, daar zaten de mannen, net aan het eten. Ik ging bij Jan aan tafel, daar zaten nog 3 mannen die ik niet kende. Maar dat was geen probleem, gastvrij ontvangen en in de kortste tijd een bier voor je. Hedi werd voorgesteld aan de andere mannen aan een andere tafel. Dat ging er gelijk al behoorlijk joviaal aan toe. Jan vertelde over de grote feest tent op diverse locaties in Oberstaufen. Je weet niet wat je ziet zei Jan, iedereen danst, drinkt en praat gezellig met elkaar, veel ‘tra la la la’ . Het was goed te merken dat er voldoende Champagne in zat bij de mannen, al vond ik Jan nog goed aanspreekbaar hoor. We hebben afgesproken dat Hedi en ik morgen naar een feesttent gaan in Oberstaufen en waarschijnlijk treffen we elkaar daar nog even. Voor nu, de vermoeidheid in de benen, stijgt ook naar mijn hoofd en ogen, zo dadelijk lekker slapen en zien wat morgen weer brengt.