Bilbao - Fietstocht - Merkatua La Ribera - Guggenheim -

Na een heel warme nacht (temperatuur koelde heel langzaam af)  waarbij je heel stil in bed moest liggen, als je je even omdraaide, stond het zweet als het ware al op je voorhoofd. Omdat we waarschijnlijk zo moesten zweten, was een nachtelijke sanitaire stop niet nodig. Vanochtend gingen we al vroeg ‘uit de veren’ omdat we op tijd naar Bilbao wilden rijden. Om 07:15 uur stonden we al onder de douche, om 07:45 uur zaten we aan het ontbijt en om 08:30 uur vertrokken we richting Bilbao. Om 09:45 uur kwamen we aan in Bilbao. Een immens grote stad, waar veel hoogteverschil is, en waar het gelukkig bewolkt, maar toch alweer stiekem 24 graden. We parkeerden de auto dichtbij het ‘meeting-point’ voor de georganiseerde fietstocht. Daar meldden we ons keurig om 10:00 uur en werd onze reservering bevestigd: 4 personen allen op E-Bike. We hadden nog tijd voor een kopje koffie omdat om 10:30 uur onze fietstocht zou beginnen. Even voor de duidelijkheid, ik had gedacht dat een E-Bike wel comfortabel zou zijn vanwege het vele hoogteverschil, in de praktijk viel dat reuze mee. Het had ons een besparing van zo’n 60 euro kunnen opleveren, maar goed, je bent voor het eerst in Bilbao, weet jij veel? We gingen met een vrij grote groep, allemaal op normale fietsjes en wij met z’n vieren, heel decadent op de (helemaal niet nodige) E-bike. Als we even de voeten op de pedalen zetten, scheurden we alle andere deelnemers zo voorbij. We hadden het al snel door, gewoon achteraan op gepaste afstand, onze gids Yoann had het al snel in de gaten en dat ging prima zo. Yoann had een hele gave manier van vertellen, hij deed dat met humor en dat maakte dat je de hele fietstocht door altijd weer benieuwd was wat hij nu weer te vertellen had. Tussendoor leerde hij ons ook enkele Baskische termen: Hallo= “Aupa”  Dank u= “Mezedes”  Heel hartelijk dank= “Mil Eskev” .  In Baskenland leren de kinderen vanaf jaar 3 de Baskische taal, wat een heel moeilijke taal is. Wat blijkt, als ze later een baan willen, moeten ze Baskisch kunnen spreken, dus vandaar de keuze van de ouders. Nog enkele leuke benamingen: “Txakoli” = witte wijn, “Mosto” = grapefruit juice “Kalim Otxo = rode wijn met cola - zeer geliefd bij de studenten in Bilbao. Tijdens de fietstocht kwam er steeds weer nieuws, over de omgang tussen mannen en vrouwen. Het blijkt dat beide Sexes apart van elkaar uitgaan, contact leggen tussen een jongen en een meisje is lastig. In ieder geval vertelde Yoann dat hij zijn vriendin heeft leren kennen via dansles.  De Baskische cultuur is dus erg gesloten en dat willen ze graag zo houden, niks geen inmenging van ‘Madrid’. We hebben stilgestaan bij “Guggenheim” museum, een verhaal over een nieuwe brug, waar een hele hoge zuil is neergezet, die de staart van een walvis moet voorstellen. Hij vertelde dat de vissers uit Bilbao, al ver voordat Columbus zogenaamd Amerika ontdekte, al in Atlantische oceaan achter de walvissen aan zaten. 

Uiteraard kwamen we ook langs het stadion van Club Athletic de Bilbao. Een gigantische arena, gelegen aan de kant van de oude haven. Het typische van de club is dat er alleen maar voetballers mogen spelen die Baskisch bloed hebben, of al vanaf jongs af aan in Spaans Baskenland wonen. Dus, niks geen dure geldcultuur, ze hebben een hele goede jeugdopleiding en spelers van het kaliber Messi, of Ronaldo hebben ze daar niet nodig. Geweldig zo’n eigenzinnige visie, ik hou daar wel van en het werkt, want de grote clubs komen met angst en beven naar Bilbao en ze presteren ieder jaar weer in het linker rijtje van de Primera Division. Tijdens de fietstocht maakten we ook kennis met “Pilato al Mano” in een hele grote buiten ruimte werd kort het spel globaal uitgelegd. We mochten zelf ook even proberen, maar alleen het raken van de bal was al een behoorlijke opgave. Kortom, een hele interessante fietstocht met nog veel meer highlights, teveel om hier te benoemen. Mocht een van jullie ook plannen hebben om BILBAO  te bezoeken, doe dat dan in de 3e week van Augustus. Dan schijnt de stad 9 dagen lang een grote bar te zijn waar 23 uur per dag wordt gefeest, gegeten, gedronken en wat zoal niet meer. Volgens Yoann,….

Na de rondleiding begaven we ons in de richting van de oude stad, waar de overdekte markthal (geliefde plek van Gre en mijzelf) zich moest bevinden. We hadden de tijd tot half 3 want ik had vanochtend al online kaarten besteld voor de expositie in het Guggenheim museum. In de markthal wisten we niet hoe snel we een tafel moesten vinden, lekkere koude tapbiertjes te bestellen en een paar lekkere ‘Pinxtos’ (lekkere tapas hapjes) erbij.  Oh, wat waren we aan een lekker koud biertje toe, het leek wel of ze verdampten, zo snel waren ze leeg. Zullen we er ….. Ja dus! De tappas zagen er heerlijk uit, en ze smaakten ook zo. Om ideeën  op te doen heeft Jo alle vitrines 📸 gefotografeerd, ook op dat gebied  weer voldoende inspiratie opgedaan. Na de heerlijke pauze, gingen we weer op weg, om op tijd in het Guggenheim museum te zijn. Zoals gewoonlijk, liep ik weer een zwerver tegen het lijf, in dit geval heel letterlijk. Ik wilde even mijn handen wassen bij een van de vele waterpunten in de stad, laat daar nou net een zwerver, gekleed in een tijgerlegging, met ontbloot bovenlijf, zich staan te wassen. Zoals dat bij mij altijd gaat (vraag het Onno, Raymond of Gre maar na) kom ik dan ‘in gesprek’, soms letterlijk zoals vandaag. Meestal geef ik ze een paar euro. Hij was me toch een partijtje amicaal en gaf me een hand, daarna sloeg hij zijn arm om mijn nek en het ontbrak er nog maar aan dat hij me begon te knuffelen. (Dit vond ik zelf ook wel wat ver gaan, maar goed, ik ben een vriend van de zwervers, in welke stad dan ook) Of we ook nog een paar euro over hadden voor een .. (hij maakte een drinkgebaar).   Gelukkig had Jo een paar  euro en dankbaar nam hij die in ontvangst. Vriendelijk groetend namen we afscheid. 

Het Guggenheim museum had een speciale expositie over beweging, stilstand, verleden, toekomst. Op zich mooi zo’n thema, maar het hield wel in dat de ‘vaste expositie’ op de 3e etage gesloten was. Laat ik het zo zeggen, wij liepen in temperaturen van 38 graden en meer door Bilbao, en toen we in het Guggenheim binnen kwamen, maakte het ons eigenlijk niet zoveel uit welke expositie wij gingen zien, WANT ER WAS AIRCO binnen. We hebben best genoten van de expositie, de mannen wat meer dan de dames want er waren veel excentrieke auto’s te zien uit het verleden maar ook de Formule 1 wagen van Mercedes, waar Lewis Hamilton in 2020 voor het laatst wereld kampioen is geworden. In die F1 zaal hoorde je “in stereo”, de racewagens langs komen alsof je boven op het circuit stond, schitterend. Na verloop van tijd merkten we dat we niet zoveel meer opnamen (laat ik het daar op houden), onze stemming werd wat melig, dus besloten we dat we voor vandaag genoeg ‘cultureel’ hadden gedaan en liepen we het museum uit, zo de warme deken (nog steeds 38 graden) in. Na nog een lekkere koude cola, en enkele koude biertjes op een terras stapten we in de auto. Jo heeft nog een route uitgestippeld naar een LidL, enkele boodschappen gekocht, en op weg naar de camping. Vanavond doen we lekkere hapjes bij de camper, drinken nog een lekker drankje en de mannen hopen nog te kunnen kijken naar Liverpool - Ajax. Ik weet niet of dat lukt, we gaan het zien. Morgen naar SAN Sebastián Gre en ik verheugen ons al op een lekkere vismaaltijd (iets van een lekkere zeetong of Xzo (is Baskisch☺️) hele dikke kussen van Gre, Jo, Hedi en Bonne. “Hasta La Vista” en “La Coekaraga” 🍤💋 NB er breekt me hier toch een onweer los, en het gaat regenen, in ijltempo de luifel binnen gehaald en de spullen snel naar binnen. In een tijd van 5 minuten speelde zich dit af, we zitten nu in de camper, maar het klaart al weer op. Dus zo, de luifel weer uit, de stoeltjes weer naar buiten ….🤣🤣