Dag 15 verhaal verteld van achteren naar voren

We liggen nu in bed in de camper op zaterdag 23 september. Alle vier, Jo en Gré in het 2-persoons bed dat met een druk op de knop soepel naar beneden glijdt, niet helemaal op de laagste stand. Hedi ligt dwars onder het bed van Jo en Gré, ik lig op de vloer van de camper. We zouden eigenlijk heel anders moeten liggen, Jo en Gré in het 2-persoons bed (maar dan een stuk lager dan nu, maar dat kan niet want dan ligt Hedi klem) en Hedi en ik in het stapelbed. Maar…oh jee, toen we het stapelbed wilden laten zakken gisteravond nadat we terug waren uit Lerici, klemde dit op de een of andere manier, geen beweging in te krijgen. En vanmiddag functioneerde het nog??? Van alles geprobeerd  maar niks lukte. We moeten zien of het wel lukt.
Vanavond (zaterdag) reden we van  Lerici terug naar de camping. Er zat een hele vervelende bumper klever achter ons. In het donker best lastig. Op een gegeven moment ben ik gestopt om een pedagogische preek te houden, maar, voor dat ik de auto uitstapte haalde zij ons in en reed snel verder. We hebben op een prachtige plek gegeten in Lerici met uitzicht op zee. Tiramisu, limoen ijs  Tong, tonijn salade, gegrilde garnalen, garnalen cocktail een goede  Gewurztraminer, en een lekker tapbiertje vooraf.kortom kon niet beter. Voor het eten zijn we van de camping naar Lerici gereden. Jo en Gré arriveerden zaterdagmiddag nog geen kwartier na ons op camping Gianni Campo. Was tegen half 2. De weg van Lerici naar Gianni Campo kronkelt langs smalle berg weggetjes. Veel tegenliggers maken het in de smalle bochten soms lastig. Voor Gré geen probleem. 
Tegen 11:00 uur ‘s ochtends hadden we app contact gehad, Jo en Gré stonden nog ergens in de file, Hedi en ik waren in Lerici. Daar was een markt, veel kleding en andere zaken. Hedi vond het wel leuk om daar over heen te struinen, ik heb een terrasje opgezocht. Voordat we naar de markt gingen hebben Hedi en ik zaterdagochtend nog ontbeten in de herberg iets buiten Lerici. Daar waar we eerst een kamer hadden geboekt die op het laatste moment toch niet door kon gaan. Het ontbijt bestond uit heel veel zoetigheid, cake, hele zoete croissantjes en meer. Het blijkt dat de Italianen ‘s ochtends meer van zoetigheid houden. Dus geen roerei, uitgebakken spek, kaas, vleeswaren en dergelijke. Omdat het lekker weer was konden we buiten zitten. We keken uit op een mooie vallei. Ik heb 
nog niet verteld dat we eergisteravond (vrijdagavond) in een groot appartement hebben geslapen, 3 km vanaf de herberg waar we al een kamer hadden geboekt. Dat kon niet doorgaan. ( zie eerder verhaal)  Alles goed afgelopen dus, met alleen gisteravond (het is nu zondagochtend, ik lig nog in bed) de pech met de niet werkende stapelbedden. 
Ik heb best lekker geslapen op mijn geïmproviseerde ‘kermisbed’, alleen moesten we er allemaal wel uit vannacht om naar het toilet te gaan. Vandaag is het zondag en zijn we van plan om naar “Cinque Terre” te gaan. Met een boot, vanuit de haven in Lerici. Veel zin in, lees de  in het volgende verhaal hoe het daar is. “Bongiorno Ciao a Tutti”