Lekkere Beef Wellington in 2 variaties dinsdag 20 september 2022

Vanavond (dinsdag 20 september) hebben Jo, Hedi en ik een vegetarische “Beef Wellington” gemaakt. Was heel gezellig om samen te koken, met een wijntje erbij kon het gerecht niet mislukken. Het is ook niet echt mislukt, maar achteraf vond iedereen het wat aan de zoute kant, vond ik zelf ook trouwens. Dorien, Gre en Raymond hoefden vanavond niet te koken, dus de taken waren goed verdeeld.   Vooraf aan het eten was al gebleken dat Raymond last had van een geïrriteerd linker oog, waarschijnlijk tijdens het plaatsen van de nieuwe, en het weghalen van de oude voortent, een ‘stofje’ in de ogen gekregen. Hedi en Dorien waren natuurlijk de aangewezen personen om Raymond ‘eerste hulp te verlenen’. Omdat we al een biertje en een wijntje hadden gedronken zal het niet vreemd klinken, dat de stemming er goed inzat.  Raymond sputterde wat tegen, en wij (Gre, Jo en ik) zaten al wat te gniffelen over wat er ongetwijfeld zou volgen. Hedi had het over het ooglid omklappen, Dorien moest zorgen voor licht en wij waren zo toeschouwers van de Gelderse Spoedeisende hulp in volle actie.  Er werd een borrel glaasje  met water gevuld en Raymond moest dat glaasje tegen zijn oog houden en dan het oog openen en spoelen met water. 

De situatie: Raymond achterover met zijn hoofd, zodat hij kon spoelen met een glaasje lauw water. Hedi stond voor hem om daarbij te assisteren, en Dorien lag al dubbel van het lachen. Om te voorkomen dat Raymond zou morsen met het water, hadden ze hem een theedoek op de benen gelegd. Terwijl Raymond achterover met zijn hoofd het glaasje water op zijn ogen zette om te spoelen, kon ik de verleiding niet weerstaan om een half glas water op zijn kruis / benen leeg te kiepen. 🤣 “Oh, zei Raymond, mijn broek wordt helemaal nat”. Iedereen, helemaal krom van het lachen. Terwijl Raymond  niet echt door had wat er daadwerkelijk was gebeurd, we kwamen niet bij van het lachen. Uiteraard werd het hem daarna vrij snel duidelijk dat ik de oorzaak was van zijn natte broek en dat het niet uit het glaasje afkomstig was. Ik kan natuurlijk verwachten dat er een ‘represaille” actie in het verschiet ligt. Maar het was te verleidelijk om niet een van de oudste ontgroening- rituelen (*) op dit moment toe te passen.  Achteraf hebben we er veel plezier om gehad, en hopelijk heeft Raymond wat minder last van zijn irritatie aan het linker oog.

(*) als student werd er bij jouw een trechtertje achter je broekriem gestoken. (Dit terwijl je geblinddoekt was) Uiteraard was de studenten sociëteit de plaats van handeling. De truc bestond eruit, dat jou werd verteld dat je een muntje (een kwartje of een gulden) op je kin kreeg, en dan moest je proberen om het muntstuk vanaf je kin in de trechter te laten vallen. Terwijl je daar mee bezig was, had jij niet in de gaten dat ze ondertussen een gieter, halfvol met water pakten, en terwijl jij stond te mikken, goten ze zo een halve emmer water achter je broek. Ik heb het zelf niet ervaren, maar wel zien gebeuren. ☺️ 🤣

Kon jullie deze anekdote natuurlijk niet onthouden, (zie de foto’s) Salut et a demain, Bonne